tuIteraz: [indie] Ladakh. Dzień 17

2 lipca 2012
Hanumil (3450m ) - Padum (3500m)

Plan za dziś prosty. Idziemy do wioski Zangla, gdzie albo śpimy albo łapiemy transport do Padum.
Rano jeszcze cieszymy się sklepem, w którym oczywiście niby nic nie ma, ale to nieistotne.

Idziemy cały czas w górę Zanskaru. Czyli w zasadzie po płaskim. Przy brzegach kwitnące różowym kwieciem krzewy. piasek. No bajka.

Po dwóch godzinach dochodzimy do wioski Pidmo.

Sceneria jak z dawnych westernów. Miasteczko puste, żadnej zieleni.

Ale jest sklep!

I uśmiechnięta sklepowa ;-)

Za wioską kierujemy się na most.

Za mostem już cywilizacja. Droga, która mogą już jeździć auta. Upał wręcz niewyobrażalny. Jesteśmy na 3,5 tys. metrów a w słońcu temperatura dochodzi do 50 stopni. Mierzone w słońcu, ale cienia żadnego jak okiem sięgnąć.

W oddali już widać koniec treku - osada Zangla. Każdy idzie swoim tempem, siłując się z temperaturą.

W końcu dochodzimy. Przez dobra godzinę usiłujemy się pozbierać. Sklepu nie ma. Idziemy do klasztoru. Posiedzimy w cieniu, odpoczniemy, noże jakaś herbatka...

Nad Zangla góruje pamiętający czasy świetności pałac. A raczej jego pozostałości. Nie mamy sił i motywacji by go obejrzeć. Z ciekawostek, to w wiosce rządzi szanowany w okolicy najprawdziwszy król.

A dodatkowo znajdujący się ponad osadą klasztor jest użytkowany przez mniszki. Które jak się chwilę później okazało bardzo dobrze przyrządzają herbatę. I nie da się pomnieć naturalnie klimatyzowanego pomieszczenia w którym nas umieszczono w ramach gościny. Rewanżujemy się oczywiście datkiem na cele klasztoru.

Nabraliśmy nieco sił, czas ruszać szukać transportu do Padum.

Przeszliśmy przez cała wioskę, dziś nic nie bedzie jechać, a po obejściach nie widać auta które mogłoby nas do Padum zawieźć.

Wspomniany wcześniej pałac z dołu całkiem ładnie widoczny.

Za Zangla, w miejscu gdzie dochodzi droga siadamy i zastanawiamy się co dalej. Od tego zastanawiania odrywa nas widok sporego auta, które jedzie, jedzie i staje przy domu obok. Pięć minut negocjacji i jedziemy do Padum! Co prawda trochę przepłaciliśmy, ale warto było.